Gregoriańskie Muzeum Etrusków

W dniu 2 lutego 1837 r. papież Grzegorz XVI utworzył wyjątkowe muzeum poświęcone wyłącznie etruskim starożytnościom. Kolekcja składa się głównie z artefaktów ekshumowanych ze starożytnych etruskich miast o dużym znaczeniu. Miejsca te stanowią część terytorium państwa papieskiego i przeszły szeroko zakrojone wykopaliska prowadzące do inauguracji muzeum. Ponadto muzeum zawiera również wcześniejsze artefakty odziedziczone po Watykanie i różne inne kolekcje.

Muzeum, po utworzeniu Państwa Papieskiego w 1870 roku, rozwijało się sporadycznie. Okresy te były jednak godne uwagi: Kolekcja Falcioniego została nabyta w 1898 roku, a następnie Benedetto Guglielmi w 1935 roku, Mario Astarita w 1967 roku i Giacinto Guglielmi w 1987 roku.
Rozkwit rzemiosła i wyjątkowa cywilizacja artystyczna udokumentowana w prezentowanych pracach może ożywić starożytną historię Etrusków. Historia ta sięga epoki żelaza około IX wieku p.n.e. i trwa aż do ostatecznego połączenia z państwem rzymskim w I wieku p.n.e..

Obejmująca antyczne dzieła z brązu, szkła, terakoty, kości słoniowej i ceramiki z Rzymu i Latium wraz z przedmiotami z dawnych etruskich miast, takich jak Vulci, część Antiquarium Romanum sięga końca zachodniego imperium w V wieku naszej ery.
Historia starożytnego malarstwa staje się jasna podczas analizy wybitnego asortymentu figuratywnych waz z Grecji, znalezionych głównie w Etrurii, a także tych wykonanych w zhellenizowanych miastach południowych Włoch, znanych jako Magna Graecia i Etrusków w dosłownym znaczeniu.
Girolamo da Carpi, Michał Anioł i Pirro Ligorio ukończyli apartament Tor dei Venti Piusa IV Medyceusza (1559-1565), podczas gdy Pollaiolo zaprojektował Palazzetto del Belvedere Innocentego VIII Cibo (1484-1492), w którym mieści się muzeum. Muzeum oferuje również widok na wielkie podwójne spiralne schody Bramantego, których budowa rozpoczęła się w 1512 roku.

Podziwianie oryginalnych XVI-wiecznych cykli malarskich w salach to prawdziwa gratka. Od fresków Federico Barocci i Federico Zuccari (1563) po dzieła Santi di Tito i Niccolò Circignani delle Pomarance (1564), jest tu tak wiele do zobaczenia. Nie przegap również malowideł ściennych wykonanych temperą, które są bardzo interesujące i pochodzą z końca XVIII wieku.