Liturgie

Het openbare gebed van de Kerk staat bekend als de liturgie. Het is "tegelijkertijd het hoogtepunt waarop de activiteit van de Kerk is gericht; [en] het is tegelijkertijd de bron waaruit al haar kracht vloeit" (Sacrosanctum Concilium, 10). Het middelpunt van de christelijke liturgie is de Mis, de eucharistische viering waarin Christus' werkelijke aanwezigheid als Lichaam en Bloed aan het individu wordt geschonken. Tijdens deze pelgrimstocht wandelt Christus met de discipelen en onthult Hij de mysteries van de Vader. Hij stelt hen in staat om te zeggen, zoals de Emmaüsgangers deden: "Blijf bij ons, want het is bijna avond en de dag is bijna voorbij" (Lucas 24:29).

Het openen van de Heilige Deur is een speciale liturgische rite. In het verleden, tijdens niet-jubeljaren, begon de paus symbolisch met het afbreken van het deel van de muur dat de Heilige Deur afsloot. Na hem zouden de metselaars de bakstenen muur volledig afbreken om plaats te maken voor de Heilige Deur. Sinds 1950 is de ceremonie heel anders: de muur wordt van tevoren afgebroken en tijdens een plechtige liturgie duwt de paus de deur van buitenaf open en wordt hij de eerste pelgrim die door de deur gaat. Dit feit, samen met andere liturgische uitingen die het Heilig Jaar markeren, herinnert ons eraan dat de Jubelbedevaart meer is dan een persoonlijk gebaar - het is de collectieve reis van het hele volk van God op weg naar het Koninkrijk.