Heilige deur

Symbolisch gezien heeft de Heilige Deur een enorme betekenis, omdat deze het belangrijkste symbool van het jubileum is en het belangrijkste doel van pelgrims is om erdoorheen te lopen. De opening van de deur door de paus is het authentieke begin van het Heilig Jaar. Ooit stond er slechts één deur in de basiliek van Sint-Jan van Lateranen, de kathedraal van de bisschop van Rome. Pas later openden ook andere Romeinse basilieken hun heilige deuren om meer pelgrims de kans te geven deel te nemen aan het jubileum.

Wanneer een pelgrim door de Heilige Deur loopt, klinkt het vers uit hoofdstuk 10 van het evangelie van Johannes in zijn hoofd: "Ik ben de deur. Als iemand door mij binnenkomt, zal hij gered worden, en hij zal in- en uitgaan en weidegronden vinden." Door de Heilige Deur gaan betekent dat men zich ertoe verbindt Jezus, de Goede Herder, te volgen en zich door hem te laten leiden. De deur waardoor men de kerk binnenkomt, brengt men naar het hart van de kerk. Een kerk, als heilige plaats voor christenen, is veel meer dan een heilige plaats die respect, fatsoen en gepaste kleding vereist; zij is een symbool van eenheid of gemeenschap voor alle gelovigen met Christus en voor elkaar. Zij is een plaats van ontmoeting en dialoog, van verzoening en vrede, open voor de pelgrim. De kerk als zodanig is de vergadering van de gelovigen.

In Rome is deze ervaring bijzonder belangrijk vanwege de unieke band tussen de Eeuwige Stad en de heiligen Petrus en Paulus, de apostelen die de christelijke gemeenschap in Rome hebben gesticht. Hun leer en voorbeeld zijn een model voor de wereldkerk. De graven van de heiligen Petrus en Paulus bevinden zich in Rome, waar zij de marteldood stierven; langs de catacomben blijven deze heilige plaatsen een bron van inspiratie voor de spiritualiteit.