Heilige deur

Symbolisch gezien heeft de Heilige Deur een enorm gewicht, want het is het belangrijkste symbool van het Jubileum en het belangrijkste doel van pelgrims is om er doorheen te lopen. Het openen van de deur door de paus is het authentieke begin van het Heilige Jaar. Ooit stond er maar één deur in de Basiliek van Sint Jan Lateranen, en dat was de kathedraal van de bisschop van Rome. Pas later openden ook andere Romeinse basilieken hun heilige deuren om meer pelgrims de kans te geven deel te nemen aan de Jubelervaring.

Wanneer een pelgrim door de Heilige Deur loopt, blijft het vers uit hoofdstuk 10 van het Johannes evangelie in de gedachten hangen: "Ik ben de deur. Als iemand door mij binnengaat, zal hij gered worden, en hij zal ingaan en uitgaan en weide vinden". Door de Heilige Deur gaan betekent dat men zich verplicht om Jezus, de Goede Herder, te volgen en zich te laten leiden. De deur waardoor men de kerk binnengaat, brengt ons naar het hart van de kerk. Een kerk, als een heilige plaats voor christenen, is veel meer dan een heilige plaats die respect, fatsoen en gepaste kleding vereist; het is een symbool van eenheid of gemeenschap voor alle gelovigen met Christus en voor elkaar. Het is een plaats voor ontmoeting en dialoog, voor verzoening en vrede die openstaat voor de pelgrim. De kerk als zodanig is de vergadering van gelovigen.

In Rome is deze ervaring bijzonder betekenisvol vanwege de unieke relaties tussen de Eeuwige Stad en de heiligen Petrus en Paulus, de apostelen die de christelijke gemeenschap in Rome hebben gesticht. Hun leringen en voorbeelden staan model voor de wereldwijde Kerk. De graven van de heiligen Petrus en Paulus zijn te vinden in Rome, waar ze gemarteld werden; langs de catacomben blijven deze heilige plaatsen spiritualiteit inspireren.