Italiano
English
Español
Français
Deutsch
Nederlands
Português
Português do Brasil
Pусский
日本語
简体中文
한국어
Bahasa Indonesia
Podczas spotkania z wiernymi papież oświadczył, że nieuczciwe inwestycje mogą „spowodować śmierć milionów ludzi”.
Podczas spotkania z wiernymi papież oświadczył, że nieuczciwe inwestycje mogą „spowodować śmierć milionów ludzi”
Podczas środowej audiencji generalnej na Placu św. Piotra papież Leon XIV zastanawiał się nad powszechnym poczuciem, że wszyscy musimy być ciągle w ruchu, co „motywuje nas do działania”.
Podkreślił, że szybkość jest często niezbędna, aby osiągnąć idealne cele w niemal każdej dziedzinie. Jednak zamiast skupiać się na światowych wymaganiach, skierował uwagę na zmartwychwstanie Jezusa i jego wpływ na nasze codzienne życie.
Kiedy wszyscy uczestniczymy w zwycięstwie Chrystusa nad śmiercią, pojawia się pytanie: czy znajdziemy spokój? Papież wyjaśnił, że nasza wiara mówi nam, że tak. Nie będzie to jednak bierny odpoczynek. Będziemy raczej żyć w pokoju i radości. Papież Leon zapytał: „Czy więc powinniśmy po prostu czekać, czy też może to zmienić nas już teraz?”.
„Ceną krwi milionów ludzkich istnień”
Każdego dnia jesteśmy całkowicie pochłonięci czynnościami, które nie dają nam spełnienia, ale dotyczą praktycznych, konkretnych spraw.
Nasze codzienne życie jest pełne wyborów, problemów, trudności i obowiązków. Tak było również w przypadku Jezusa, ale On skupiał się na „oddaniu się aż do końca”.
Papież Leon ostrzegł przed myśleniem, że robienie tak wielu rzeczy daje spełnienie. Zamiast tego „staje się to wirującym chaosem, który nas przytłacza, odbiera spokój i uniemożliwia nam pełne przeżywanie tego, co naprawdę ważne w naszym życiu”.
Papież podpisuje piłkę baseballową w papamobile (@VATICAN MEDIA)
Kiedy jesteśmy zmęczeni i niezadowoleni, może nam się wydawać, że poświęcamy zbyt wiele czasu na miliony praktycznych spraw, które nie prowadzą nas do ostatecznego celu naszego istnienia. Nawet pod koniec dni pełnych wydarzeń i zajęć możemy czuć się puści. Dlaczego, zapytał papież, „ponieważ nie jesteśmy maszynami, mamy „serce”; w rzeczywistości możemy powiedzieć, żejesteśmysercem”.
Serce, wyjaśnił Ojciec Święty, „jest symbolem całego naszego człowieczeństwa, sumą naszych myśli, uczuć i pragnień, niewidzialnym centrum nas samych”. Ewangelia Mateusza zachęca nas do refleksji nad sercem jako miejscem, w którym przechowujemy wszystkie nasze skarby.
Z tego powodu ważne jest, abyśmy nie gromadzili naszych skarbów w rzeczach ziemskich, doczesnych. Nasze skarby nie powinny znajdować się w inwestycjach finansowych, „które dziś bardziej niż kiedykolwiek wcześniej są poza kontrolą i niesprawiedliwie skoncentrowane, kosztem krwawych ofiar milionów ludzkich istnień i zniszczenia Bożego stworzenia”.
Papież wezwał wszystkich, aby spojrzeli w głąb siebie i zastanowili się, gdzie leżą ich skarby i serca, ponieważ przy czasami przytłaczającej ilości zobowiązań stajemy przed rosnącym ryzykiem rozproszenia, rozpaczy i braku sensu.
Uspokojenie naszych niespokojnych serc
Jeśli jednak zmienimy nasze rozumienie życia i spojrzymy na nie przez pryzmat Wielkanocy, możemy odnaleźć sens; zyskujemy „dostęp do istoty człowieka, do naszego serca:cor inquietum”. Jest to „niespokojne serce”, o którym tak słynnie mówi św. Augustyn w swoim dzieleWyznania.
Święty Augustyn z Hippony napisał swoje „Wyznania” pod koniec IV wieku (WALENCJA, HISZPANIA – 14 LUTEGO 2022 R.: Barokowy obraz św. Augustyna w katedrze, wykonany na podstawie oryginału autorstwa Claudio Coello)
To poczucie niepokoju pokazuje, że nasze serca nie poruszają się przypadkowo, „w sposób chaotyczny, bez celu i kierunku, ale są zorientowane na swój ostateczny cel, czyli „powrót do domu”. Prawdziwym skarbem naszego serca jest kochający Bóg, którego możemy spotkać, kochając naszych bliźnich.
Widzenie naszych braci i sióstr wymaga od nas zwolnienia tempa i spojrzenia im w oczy; czasami wymaga to zmiany planów lub nowego kierunku.
Jak zauważył papież Leon, sekretem ruchu serca jest „powrót do źródła jego istnienia, rozkoszowanie się radością, która nigdy nie zawodzi, która nigdy nie rozczarowuje”.
Nie da się żyć bez sensu, poza tym, co przemija. „Serce ludzkie nie może żyć bez nadziei” – podkreślił papież – „bez świadomości, że zostało stworzone dla pełni, a nie dla braku”.
Jezus – poprzez swoje Wcielenie, Mękę, Śmierć i Zmartwychwstanie – utorował nam drogę do tej nadziei. Jeśli wejdziemy „w dynamizm miłości, dla której zostało stworzone”, nasze niespokojne serca nie będą rozczarowane. Cel jest pewny, życie zwyciężyło i dzięki Chrystusowi życie będzie nadal zwyciężać „w każdej śmierci codziennego życia”.