Tijdens een bijeenkomst met gelovigen verklaarde de paus dat oneerlijke investeringen "de dood van miljoenen mensen kunnen veroorzaken".

Tijdens een bijeenkomst met gelovigen verklaarde de paus dat oneerlijke investeringen de dood van miljoenen mensen kunnen veroorzaken Tijdens een bijeenkomst met gelovigen verklaarde de paus dat oneerlijke investeringen "de dood van miljoenen mensen kunnen veroorzaken"

Tijdens zijn algemene audiëntie op woensdag op het Sint-Pietersplein reflecteerde paus Leo XIV op het universele gevoel dat we allemaal constant in beweging moeten zijn, wat ons "aanspoort om te doen, om te handelen".

Hij benadrukte dat snelheid vaak nodig is om de ideale doelen op bijna elk gebied te bereiken. Maar in plaats van zich te concentreren op wereldse eisen, richtte hij de aandacht op de verrijzenis van Jezus en hoe dit ons dagelijks leven kan beïnvloeden.

Wanneer we allemaal deelnemen aan Christus' overwinning op de dood, is de vraag: zullen we rust vinden? De paus legde uit dat ons geloof ons vertelt dat dit zo zal zijn. Toch zal het geen passieve rust zijn. We zullen juist in vrede en vreugde leven. Paus Leo vroeg: "Moeten we dus gewoon afwachten, of kan dit ons nu al veranderen?"

"Tegen de bloedige prijs van miljoenen mensenlevens"

Elke dag zijn we volledig in beslag genomen door activiteiten die ons geen voldoening schenken, maar die te maken hebben met praktische, concrete zaken.

Ons dagelijks leven is gevuld met keuzes, problemen, moeilijkheden en verantwoordelijkheden. Dit was ook het geval voor Jezus, maar Zijn focus bleef gericht op "Zichzelf geven tot het einde".

Paus Leo waarschuwde ervoor te denken dat het doen van zoveel dingen voldoening geeft. In plaats daarvan "wordt het een draaikolk die ons overweldigt, onze sereniteit wegneemt en ons verhindert ten volle te leven wat echt belangrijk is in ons leven".

De paus signeert een honkbal in de pausmobiel (@VATICAN MEDIA) De paus signeert een honkbal in de pausmobiel (@VATICAN MEDIA)

Wanneer we moe en ontevreden zijn, kan het voelen alsof we zoveel tijd besteden aan een miljoen praktische zaken die ons niet naar het uiteindelijke doel van ons bestaan leiden. Zelfs aan het einde van dagen vol gebeurtenissen en activiteiten kunnen we ons leeg voelen. Waarom, vroeg de paus, "Omdat we geen machines zijn, hebben we een 'hart'; we kunnen zelfs zeggen datweeen hartzijn."

Het hart, legde de Heilige Vader uit, "is het symbool van onze hele menselijkheid, de som van onze gedachten, gevoelens en verlangens, het onzichtbare centrum van onszelf." Het evangelie van Matteüs nodigt ons uit om na te denken over het hart als de plaats waar we al onze schatten bewaren.

Om deze reden is het essentieel dat we onze schatten niet opslaan in aardse, tijdelijke dingen. Onze schatten mogen niet te vinden zijn in financiële investeringen, "die vandaag de dag meer dan ooit tevoren uit de hand lopen en op onrechtvaardige wijze geconcentreerd zijn ten koste van miljoenen mensenlevens en de verwoesting van Gods schepping".

De paus drong er bij iedereen op aan om in zichzelf te kijken om te zien waar hun schatten en harten liggen, want met de soms overweldigende hoeveelheid verplichtingen lopen we een steeds groter risico op versnippering, wanhoop en zinloosheid.

Ons rusteloze hart tot rust brengen

Maar als we onze interpretatie van het leven veranderen en het door de lens van Pasen bekijken, kunnen we betekenis vinden; we krijgen "toegang tot de essentie van de menselijke persoon, tot ons hart:cor inquietum". Dit is het "rusteloze hart" waarover Sint-Augustinus zo beroemd is in zijn werkConfessions.

Sint-Augustinus van Hippo schreef zijn Belijdenissen aan het einde van de 4e eeuw (VALENCIA, SPANJE - 14 FEBRUARI 2022: Het barokke schilderij van Sint-Augustinus in de kathedraal, naar het origineel van Claudio Coello) Sint-Augustinus van Hippo schreef zijn "Belijdenissen" aan het einde van de 4e eeuw (VALENCIA, SPANJE - 14 FEBRUARI 2022: Het barokke schilderij van Sint-Augustinus in de kathedraal, naar het origineel van Claudio Coello)

Dit gevoel van rusteloosheid laat zien dat ons hart niet zomaar beweegt, "op een ongeordende manier, zonder doel of bestemming, maar gericht is op zijn uiteindelijke bestemming, de 'terugkeer naar huis'." De ware schat van ons hart ligt in de God die liefheeft, en we kunnen dit vinden in de liefde voor onze naasten.

Om onze broeders en zusters te zien, moeten we even stilstaan en hen in de ogen kijken; soms vereist dat een wijziging van onze plannen of een nieuwe richting.

Zoals paus Leo opmerkte, is het geheim van de beweging van het hart "terugkeren naar de bron van zijn bestaan, zich verheugen in de vreugde die nooit faalt, die nooit teleurstelt".

Het is onmogelijk om te leven zonder betekenis, buiten datgene wat verdwijnt. "Het menselijk hart kan niet leven zonder hoop", benadrukte de paus, "zonder te weten dat het gemaakt is voor volheid, niet voor gebrek."

Jezus heeft – door Zijn incarnatie, lijden, dood en verrijzenis – de weg naar deze hoop voor ons gebaand. Als we "de dynamiek van de liefde waarvoor het is geschapen" binnengaan, zullen onze rusteloze harten niet teleurgesteld worden. De bestemming is zeker, het leven heeft gewonnen, en door Christus zal het leven blijven winnen "in elke dood van het dagelijks leven".