Hoeveel hectare beslaan de Vaticaanse tuinen?

De Vaticaanse tuinen ontdekken

Zoals we al eerder zeiden, zit deze ruimte vol geschiedenis en cultuur. Onder de ruimtes die hier te overzien zijn, is de eerste en belangrijkste de pracht van de Vaticaanse Musea. Daarnaast zijn er andere activiteiten die van vitaal belang zijn voor het leven van Vaticaanstad. In het noordelijke gebied vinden we naast de residentie van paus Franciscus I ook de Apostolische Paleizen, het hoofdkwartier van L'Osservatore Romano en Vaticaanse banken zoals het IOR (Istituto per le Opere di Religione).

Het belang van de Vaticaanse tuinen in het leven van de paus.

Een immense tuin, toegankelijk voor weinig toeristen maar wel voor de paus en zijn naaste medewerkers. Sinds eind 1200 kwam de paus hier om na te denken en de belangrijkste beslissingen te nemen voor het katholieke geloof. Zoals sommige Vaticanisten deze plek hebben genoemd, zijn de Vaticaanse tuinen in de eerste plaats een "plaats van meditatie" om in volledige ontspanning en zonder afleiding na te denken.

Een plaats die 800 jaar door de paus werd bewoond
Het katholicisme is in al zijn vormen door de eeuwen heen veranderd: veranderingen, scheuringen, oorlogen, duidelijke historische keuzes van de Heilige Stoel in het beheer van zijn grondgebied en vooral van Rome. Het is voorstelbaar dat hier, in de Vaticaanse Tuinen zelf, zoveel initiatieven zijn bedacht die de katholieke wereld in bijna een millennium hebben onderscheiden.

Per slot van rekening lanceerde de bezinning in deze ruimte paus Nicolaas III, die wat de pauselijke residentie zou worden liet bouwen op wat vroeger de Vaticaanse Heuvel was.

Een plek waar meditatie, gebed en natuur samenkomen

In de Vaticaanse tuinen is er niet alleen de schoonheid van de plek, maar ook een realiteit die is gebouwd om meditatie te vergemakkelijken. Zoals gezegd was het 1279 toen paus Nicolaas III zijn residentie liet bouwen. Hij wilde er, onder zijn raam, ook een plek van vrede bijbouwen en een die zich zou onderscheiden van het klimaat van opstand dat op dat moment over het grondgebied van Rome heerste.

Daarom liet hij het pomerium bouwen, oftewel de beroemde boomgaard die juist deze ruimte binnen Vaticaanstad kenmerkt. Daarna werden er twee andere belangrijke buitenruimtes aan toegevoegd: het pratellum (de weide) en het viridarium (de tuin). Gebieden waar de verschillende pausen die elkaar opvolgden aan het hoofd van de kerk, graag wandelden en praatten met hun personeel.

Een immense tuin op de Heuvel van Sant'Egidio

De pauselijke promenade, in zijn eigen tuinen onder zijn eigen residentie, zou hebben plaatsgevonden in het gebied dat vandaag de dag de Heuvel van Sant'Egidio wordt genoemd. Ook hier zouden door de eeuwen heen belangrijke centra ontstaan voor wat de Vaticaanstad zou worden zoals we die nu kennen. Je denkt in de eerste plaats aan de binnenplaatsen van de Vaticaanse Musea, die elk jaar door miljoenen toeristen worden bezocht, en vervolgens aan een bouwwerk als het Belvedere Paleis.

De architectuur van de Vaticaanse tuinen onder Bramante

De bloeiperiode van deze pauselijke ruimte, zo vertelt de kunstgeschiedenis, vond plaats rond de eeuwwisseling van de Renaissance met Donato Bramante. De architect opereerde hier in het begin van de jaren 1500 met als doel een schoonheid te creëren die uniek was in de bekende wereld.

Een artistieke onderneming die talloze enorm getalenteerde schilders, architecten en beeldhouwers naar het hof van de paus riep. Onder de namen die we kunnen noemen zijn Pirro Ligorio, Antonio Tempesta, Giovanni Maggi en Giovanni Battista Falda. Persoonlijkheden die, bij het lezen van kunstboeken, belangrijke pagina's schreven over de cultuur en het artistieke erfgoed van ons land.