Paus Franciscus: 'Niet bang om fouten toe te geven' in Angelus

Paus: Laten we een nederigere, meer gastvrije Kerk bouwen

Vanuit het raam van het Apostolisch Paleis herinnerde paus Leo XIV aan de twee contrasterende figuren uit de evangelielezing van die dag: de farizeeër, die overtuigd was van zijn eigen gerechtigheid, en de tollenaar, die zich bewust was van zijn zonden.

De paus sprak net na de jubileummis die op zondag was gewijd aan synodale teams en participatieve organen, en vóór zijn wekelijkse recitatie van het mariale gebed van de Angelus

Het gebed van de farizeeër, zei paus Leo, dat gericht is op opschepperij en spirituele trots, "weerspiegelt zeker een strikte naleving van de wet, maar een wet die arm is aan liefde, gebaseerd is op 'geven' en 'hebben', op schulden en kredieten, en barmhartigheid ontbeert"

Het gebed van de tollenaar daarentegen onthult een hart dat openstaat voor genade: "O God, wees mij, zondaar, genadig."

Nederigheid: de weg naar waarheid en genezing

In zijn Angelus-overweging benadrukte paus Leo de moed van de tollenaar, die ondanks zijn verleden en reputatie voor God durft te staan.

“Hij sluit zich niet op in zijn eigen wereld; hij berust niet in het kwaad dat hij heeft gedaan”, legde de paus uit. “Hij verlaat de plaatsen waar hij gevreesd wordt, veilig, beschermd door de macht die hij over anderen heeft. Hij komt alleen naar de tempel, zonder begeleiding, zelfs ten koste van harde blikken en scherpe oordelen, en hij presenteert zich voor de Heer, op een afstand, met gebogen hoofd.”

De Heilige Vader legde ook uit dat "men niet gered wordt door zijn verdiensten te tonen, noch door zijn fouten te verbergen, maar door zich eerlijk te presenteren, zoals we zijn, voor God, voor onszelf en voor anderen."

Onder verwijzing naar Sint-Augustinus vergeleek de paus de farizeeër met een zieke die uit trots zijn wonden verbergt, en de tollenaar met iemand die nederig zijn verwondingen blootlegt om genezen te worden: "Het verbaast ons niet dat deze tollenaar, die zich niet schaamde om zijn ziekte te tonen, genezen naar huis ging."

"Laten we niet bang zijn om onze fouten te erkennen"

De paus moedigde de gelovigen verder aan om, naar het voorbeeld van de tollenaar, niet bang te zijn om hun zwakheden te erkennen: "Laten we niet bang zijn om onze fouten te erkennen, ze bloot te leggen door er verantwoordelijkheid voor te nemen en ze toe te vertrouwen aan Gods barmhartigheid."

Deze weg van nederigheid, concludeerde paus Leo, maakt zowel innerlijke genezing als de groei van Gods koninkrijk mogelijk: "dat niet aan de hoogmoedigen toebehoort, maar aan de nederigen."